Als de persoon alleen het gebruik van foto’s van haar camera toestaat, zou haar werk omschreven kunnen worden als portret- of huwelijksfotografie. Als ze zich meer bezighoudt met het bewerken en het uitwerken van de algemene lay-out, zou ze een specialiteit kunnen hebben in mode of fotografie op een vaste locatie. Binnen zou ze iets als video of fotojournalistiek kunnen zijn. Buiten zou ze zowat alles kunnen zijn.
Nee, ik heb geen formele opleiding in fotografie. Toen ik een klein kind was, tekende ik nog graag. Dat was het eerste wat ik elke middag na de (voetbal)wedstrijd deed. Ik wilde striptekenaar worden en was waarschijnlijk een houten haai van papier aan het maken. Er dwaalde verf in het beeld, maar dit moment van inspiratie zal ik kennen. Ik kan niet meer tekenen, en ik weet niet waar ik vroeger zat te tekenen. Ik wilde dit alleen maar een kans geven en natuurlijk eindigde het als een 3D cartoon, wat voor mij te gek was. Maar geen van beide is met foto gedaan, dus ik heb geen artistieke eindcredits. Ik speel nog steeds graag spelletjes, dus ik heb niet echt een kans om belangrijk te worden in die wereld. Ik was een van de weinige spelers die niet meespeelde in de wereldbeker voor senioren in 1998. Ik was niet eens formeel uitgenodigd. Ik ging ook niet naar het U.S. kwalificatietoernooi in 2002 of 2003. In een poging om competitief te zijn, speelde ik wel QF in 2008. Aanvankelijk was ik erg teleurgesteld toen de foto van mij met de Amerikaanse vlag op Twitter verscheen. Ik dacht dat ik het geweldig had gedaan! Na al mijn jaren van werk en voorbereiding, heb ik het gedaan, je kunt me niet breken! De media was boos dat ik de enige Amerikaan in het team was; ik vond het oneerlijk. In tegenstelling, ik ben geen superster speler – gewoon de hoofdrolspeler. Ik moest gewoon elke avond komen opdagen en een beetje clubvoetbal spelen. Ik had ons teamwapen, mijn werk was al geknipt voor mij, dus ik wilde het niet laten gaan! Ik begreep niet waarom het gebeurde. Maar de tijd was gekomen om verder te gaan. Ik had gewoon het gevoel dat ik voor altijd verveeld zou zijn met het streamen van voetbal. Elke wedstrijd die aan de gang was bevestigde voor mij dat voetbal in het verschiet lag, en om als excuus gebruikt te worden om gewoon werkloos te blijven was geen grote verandering in mijn leven. En omdat ik vastzat aan identieke wedstrijden met steeds dezelfde spelers, was ik me er terdege van bewust dat ik niet aan mijn standaarden voldeed. In feite, op een bepaalde manier begon ik het hen kwalijk te nemen voor het “creëren” van een eis voor mij om “gelukkig te zijn.” Dus liet ik me door [Voetbal TV] overhalen om mee te doen aan hun live streaming en steeds weer dezelfde video’s te doen, zodat ik aan die kant coach werd.
In mijn eerste jaar, dat was 2008 toen ik bij Soccer TV begon te werken, besloot ik ook om te gaan bezuinigen. Die februari ben ik begonnen bij Fox Sports live voor een enkele wedstrijd, een vriendschappelijke wedstrijd tegen een Italiaans nationaal elftal. Toen ik daarvoor solliciteerde, was dat heel leuk en vleiend. Later vroeg mijn supervisor, die mijn eerste prioriteit was om er niet vervelend over te doen, me wat ik eigenlijk wilde doen, mijn antwoord was “jobbing for fun”. Wanneer je een baan hebt, wordt je heel duidelijk verteld dat je op een dag gevraagd zal worden die te verlaten; die dag komt nooit. Zodra je uit de kluis bent, ben je weer een verhandelbaar goed. Dus besloot ik productief te zijn en [Voetbal TV] uit mijn overwegingen te verwijderen, het eerste wat ik deed was een manager inhuren voor mijn website. Ik was blij om te zien dat ik nergens heen zou verhuizen, en dus was de overgang niet zo’n groot probleem. Ik had echt niet veel nagedacht over waar ik naar over zou stappen, dus toen ik mijn eerste baan aannam, had ik geen echt doel (mijn doel was geld verdienen, net als iedereen). Na ongeveer een maand realiseerde ik me dat ik het echt leuk vond. Maar op dat moment spaarde ik niets van het geld, omdat ik ervan uitging dat iemand op een dag mijn loon zou komen innen. En dat deed hij! Maar dat was niet het geval, het was een fout die ik maakte en waar ik nog steeds aan werk. Begin 2009 was ik heel gelukkig met Fox Sports, tot ik het aanbod kreeg om mijn uren te verminderen en een pauze in te lassen. Ik was niet gelukkig, maar ik nam geen ontslag en vond het werk leuk om te doen. Nog een jaar later hield ik het vol en kwam weer aan het werk. Ik was zeer gepassioneerd over mijn werk en het was echt de moeite waard om die tweede kans als werknemer weer te krijgen. Ik heb veel geleerd over professioneel zijn en blijven werken, met zowel fouten als succes.
Ik denk dat wat ik probeer te zeggen is dat ik noch half-verbonden ben noch de ”
Lees meer: