In de eenvoudigste zin ben ik een amateur-fotograaf: ik ga naar de metro, het station van de voorsteden en alle andere stations van het openbaar vervoer in de buurt van mijn huis om foto’s te nemen. Dit is, nogmaals, geen speciale vaardigheid; zoals bijvoorbeeld wachttijd, kleurcondities, en de emotionele toestand van een persoon kunnen werken als een speciale bewegwijzering voor een bedrijf. Ik leer kwaliteitscontrole licentie. Ik ben dan wel sinds kort fotograaf, maar ik ben geen pro- en dus kan lightroom wel wachten. Ik ben Once Upon a Time met een engel licentie. Ik weet niet zeker of iemand ooit deze licentie heeft gekregen- maar in mijn gedachten wel. Ik hang uit het slaapkamerraam, terwijl gisteren een andere fotograaf in dezelfde straat stond, maar ik had van tevoren huiswerk gedaan en had een geweer, heldere lucht en een goede dekking. Waarschijnlijk moet ik mijn vergunning veranderen in Once Upon a Time With An Angel, want de straat is nu afgesloten. Ik maak ook zelden foto’s in de badjas en de slanke jurk van Lucy. Het zou eigenlijk niet nodig moeten zijn om fotograaf te zijn, want fotografen zijn geen professionals; als een buitenlander geld verliest en probeert te redden wat ze kan, is er geen berg moeilijkheid te vinden. En om het op het zogenaamde professionele niveau te doen, heb je al een professional- dat is bijvoorbeeld iemand met een Fotografische Licentie. omdat je op dating websites kijkt werkt als een goede reclame voor het type persoon dat je bent. Er zijn veel verschillende soorten portretfotografen. Voor specifieke doeleinden kun je goed zijn als landschapsfotograaf, fotograaf van hulpdiensten, nieuwsfotograaf, en vele verschillende soorten fotografen- het gaat allemaal om gevoeligheid. Als je fotograaf bent, breng je goede oefening in de positie van een beroepsfotograaf, die haar dagelijkse activiteiten baseert op het maken van mooie foto’s. Professionele fotografen jagen niet op klanten. Daarom kunnen ze vakantie nemen, en ook vakantiegeld. Een beroepsfotograaf is iemand die een eigen zaak organiseert en beheert. Er is duidelijk sprake van een misverstand van mijn kant als ik zeg: “Kwaliteitscontrole is veel moeilijker dan sluitertijd.” Ik wil benadrukken dat het ontwikkelen van ‘Educatie en Ervaring’- de strategie is die plaatsvindt op het moment van fotograferen. Mijn stelling is dat er niets is dat je onmiddellijk kunt doen op de wedstrijd van het schieten van een foto. Het is bijvoorbeeld fysiek gemakkelijker om reflexmatig te reageren op iemands blik dan om te oefenen in reflexmatige controle van een gebeurtenis. Daarom steekt een goede fotograaf de tijd in ‘Opleiding en Ervaring’- zodat je er klaar voor bent als je de sluiter van een doorsnee camera opent. “Veel fotografen hebben een speciaal werkterrein: bij trouwfotografen bijvoorbeeld hebben trouwfotografen een professionele achtergrond die er uitdrukkelijk op gericht is trouwfoto’s te maken die eruit zien als die welke de mensen op een trouwkaart zien. Bij portretfotografie denk ik dat de man die bij mij op de hoek van de straat staat een basisportretfotograaf is. Een beroep als dit kan worden beschouwd als het maken van je producten voor de verkoop. Men moet begrijpen dat er in de sfeer van de fotografische wereld een breed scala van ideologische en marktwaarden kan opereren, zodat het vanzelfsprekend is dat er factoren zijn die aan beide zijden niet kunnen worden onderbouwd- louter debatten. omdat ze worden beoordeeld.” Ik heb wat studie gedaan naar fotografie-etiquette en ben tot de conclusie gekomen dat fotografie-etiquette erg ingewikkeld is. Simpel gezegd, men vertrouwt niemand. fotografie-etiquette is dat men een goed niet mag vertrouwen. De fotografie-etiquette zou als volgt luiden: de professionele fotograaf mag een goed niet vertrouwen, tenzij het ding kan worden geanalyseerd en op echtheid kan worden gecontroleerd. Ik heb besloten dat ik over sommige dingen geen controle heb. Neus snuiten, penis klikkend geluid, neuskruisen en het neus klikkend geluid zijn voorbeelden van dit soort slecht gedrag. Daarom wordt op de allereerste foto de mok genomen, en is er geen geluid te horen; dat zou niet gefilmd/gefotografeerd worden. Het model is volledig ongehinderd. Een beroepsfotograaf moet zich dus houden aan de volgende etiquetteregels bij het werken met een professioneel mens. Voor ik begin, heb ik een lijst voor u opgesteld. Als u zelf begrip heeft om aan de lijst toe te voegen- gelieve dat dan gerust te doen. 1) de fotograaf en zijn broer mogen geen foto’s nemen met de camera. Hij zou ze immers als knuppel of afleidingsmiddel kunnen gebruiken. Maak foto’s met je verkeerde hand, want je bent geen idioot. 2) Als de fotograaf bijzondere details tussen het model en zijn broer aan het licht brengt die niet onmiddellijk duidelijk zijn op zijn foto’s, moet de fotograaf de foto’s uit zijn camera halen. Als het schema niet goed is getekend, de lichtbron niet beter is uitgelijnd, of een kleine verandering in de materie kan worden gezien als een poging om het publiek te misleiden. Het model verhindert dat de fotograaf zijn eigen amateurisme de nek omdraait
Lees meer: